กระโดดข้าม Chain ก้าวใหม่สำหรับใครหลายๆคน

เรื่องนี้ คงเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้อ่านหลายๆท่าน การกระโดดข้าม Supply chain เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมานานในหลายๆอุตสาหกรรม ทั้งในเชิงผู้ผลิต และผู้ขายต่อเนื่อง เพื่อเหตุผลต่างๆ อาทิ การขยาย Line product การแสวงหากลุ่มลูกค้าใหม่ๆ ซึ่งบางครั้งอาจจะดูเลือดเย็นสักนิด (555 ทำไงได้ ก็เกมธุรกิจน่ะนะครับ) สำหรับวันนี้ ผมขอยกประเด็นด้านบวกของแนวทางการดำเนินธุรกิจดังกล่าว และเป็นการเสนอทางออกให้แก่ผู้ประกอบการบางท่านที่ประสบปัญหาสงครามราคาอย่างรุนแรง ด้วยการกระโดดข้าม Supply chain เนี่ยแหละ

ขอยกเป็นตัวอย่างอุตสาหกรรมนะครับ เพื่อให้ง่ายต่อการทำความเข้าใจ ในสิ่งที่ผมกำลังอธิบาย คือ อุตสาหกรรมการนำเข้ากระเทียม (ใช่ครับ กระเทียม !!!) เชื่อหรือไม่ว่ามูลค่าการนำเข้าของกระเทียม ต่อ 1 ผู้ประกอบการอาจจะมีมูลค่าถึงหลายพันล้าน แต่อัตรากำไรนั้นช่างโหดร้ายมาก เพราะเป็นตลาดที่เป็นการแข่งขันกันด้วยราคาโดยสมบูรณ์ (หมายถึงส่วนที่เป็นการขายส่งจาก ผู้นำเข้า ไปสู้ยี่ปั้ว ซาปั้ว) ชนิดวัดระดับราคากันวันต่อวัน ไม่มี Brand royalty ใดๆทั้งสิ้น วิธีการทางเลือก ก็คือ ผู้นำเข้าบางราย จึงเปลี่ยนกลุ่มผู้ขายจากฐานเดิม ไปสู่การสร้าง Brand ของตัวเอง ที่ชัดเจน ลดเสกลการขายลงเหลือบรรจุภัณฑ์ขนาดเล็ก และส่งเข้าผ่านช่องทางการค้าปลีกต่างๆ อาทิ ห้างสรรพสินค้าชั้นนำต่างๆ ซึ่งเป็นการเปลี่ยนระดับการขายของ Supply chain ที่ลึกขึ้นไปกว่าเดิม (เดิมที อาจจะเป็นการขายจากผู้นำเข้า แก่ยี่ปั้วซาปั้วเพียงสายเดียว และกลุ่มยี่ปั้วซาปั้วนั้น ก็นำส่งต่อเข้าให้แก่ห้างสรรพสินค้า) เพื่อเป็นการขยายช่วงของ Margin ให้มีความกว้างมากขึ้น ตลอดจนเป็นการแก้ไขปัญหาด้านสงครามราคา ได้อย่างมีประสิทธิภาพ อีกด้วย

ที่มารูปประกอบ freevideolectures.com/torrents

โดย สกนธ์พัฒน์ อดุลยธรรม