จาร์ จาร์ บิงคส์ จิ้งเหลนตกท่อ

ใครชอบสตาร์วอร์ยกมือขึ้นสูงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นเรื่องของควันหลงมหากาพย์ภาพยนต์ที่ครองใจคนทั่วโลก และพาดาวันหนุ่มน้อยคนนี้มากครับ (ผมมีชีวิตวัยเด็กที่เติบโตมากับ คุณธรรม ของด้านสว่างแห่งเจได และการเป็นจอมโจรสลัดอวกาศเจ้าเสน่ห์ ที่พลิกแพลง เอาตัวรอด บอกได้เลยครับ ว่าผมเองก็คลั่งไคล้หนังเรื่องนี้มาก 555) อ้าวแล้วกัน คราวนี้เราจะไม่พูดเรื่องกลยุทธุ์อะไรกันแล้วเหรอ หรือว่าคราวนี้จะให้ผู้อ่านสัมผัสถึงพลังก่อนที่จะดำเนินการทำธุรกิจใดๆ ตามหัวข้อเลยครับ คราวนี้ผมจะให้ทุกท่านได้เห็นถึง รูปแบบทางความคิดของ จาร์ จาร์ บิงคส์ เอ้ย !!! ไม่ใช่แน่นอนครับ เพราะผมคนนึงละ เกลียดเจ้าจิ้งเหลนตกท่อนี่เข้าเส้น เรียกได้ว่า ตอนนั้นผมถึงขนาดคิดว่ามีมันทำไมเนี่ยๆๆๆ ลุงจอร์จ !!! เอาดาบเลเซอร์สับมันทิ้งเลย !!! (ผมเชื่อว่าใครหลายๆคนเป็นเหมือนผม)

แต่แล้ววันหนึ่ง ผมก็เปลี่ยนความคิด และมองจาร์ จาร์ บิงคส์ในมุมใหม่ เมื่อวันที่ผมแก่ตัวลง O_O ไม่ใช่เพราะว่าเอ็นดูมันหรอกครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั่นก็คือ การเปลี่ยนถ่ายยุคสมัยของสินค้า และบริการต่างหาก ที่เล่นเอาผมทึ่ง และอึ้งไปนานเลยครับ กับสิ่งที่มหากาพย์ภาพยนต์เรื่องนี้ได้สร้างไว้ ผมคงไม่สามารถพูดได้หรอกครับว่าหนังมหากาพย์สงรามดวงดาวนี้ ระหว่าง สตาร์วอร์ หรือ สตาร์เทร็ค เรื่องไหนสนุก หรือดีเด่นกว่ากัน เพราะมันเป็นเรื่องความคิดส่วนบุคคล แต่สิ่งที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนนั่นก็คือ ภาพยนต์เรื่องสตาร์วอร์ มีการวางแผน เพื่อสร้างฐานกลุ่มผู้ชมรุ่นใหม่ๆ ที่มีอายุน้อยมากๆ ภายในช่วงระยะเวลาที่หนังมีกำหนดออกฉาย อย่างตอนที่ ภาพยนต์สตาร์วอร์ EP1 ออกฉาย ในช่วงหลายปีก่อน ก็มีการลดอายุของหนัง และกำหนดส่วนประกอบของภาพยนต์ให้มีความเด็ก และเป็นการผจญภัย (ซึ่งแน่นอนว่า ภาคต่อจากนั้นมา ทั้งบู้ และดราม่าขนาดหนัก ชนิดที่ภาคแรกเทียบกันไม่ติดเลยทีเดียว) เพื่อให้สามารถเข้าถึงกลุ่มผู้ชมวัยเด็กได้โดยง่าย หรือพูดภาษาชาวบ้านก็คือให้เด็กติดน่ะแหละ เพื่อว่าวันนึงที่เด็กคนนี้เติบโตขึ้น ก็จะมีภาพยนต์เรื่องนี้อยู่ในดวงใจของเขา เท่ากับว่าสตาร์วอร์จะมีฐานกลุ่มผู้ชมชนิดว่ารุ่นต่อรุนไปเรื่อยๆ (แน่นอนว่าภาคล่าสุดก็มีแนวทางการคิดไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่นัก เน้นรักษาฐานผู้ชมรุ่นเก่า และสร้างกลุ่มผู้ชมรุ่นจิ๋วใหม่ๆ) อาทิ การออกแบบยานที่ดูเหมือนของเล่น ตลอดจนเจ้าจิ้งเหลนตกท่อ ที่ใครหลายๆคนบ่นว่าปัญญาอ่อน แต่มันนี่แหละที่มีส่วนเรียกเรตติ้งคนดูรุ่นจิ๋วอย่างหนักหน่วง ทั้งท่าทางการออกแบบของตัวละคร และพฤติกรรมที่เรียกเสียงหัวเราะ (จากเด็กๆเท่านั้น) ได้เป็นอย่างดี

มองการณ์ไกลนะครับ ผมเห็นแบรนด์สินค้าจำนวนมากที่โด่งดังในรุ่นเรา และเงียบหายไปในรุ่นเด็กจากเราไป อาทิ เครื่องดื่มยาคูลท์ (เขียนถูกเปล่าหว่า) ก็แอบคิดนะครับ ว่าถ้ามีเงินจะประโคมให้เด็กๆรู้จักเราแบบแนบแน่นด้วย ทั้งนี้ ผมหวังว่าเรื่องเจ้าจิ้งเหลนตกท่อของผม จะเป็นวิถีทางแห่งการสร้างแบรนด์ใหม่ๆ ในใจของท่านผู้อ่านนะครับ สวัสดีครับ

ที่มาภาพประกอบ : timedotcom.files.wordpress.com

โดย สกนธ์พัฒน์ อดุลยธรรม